In de loop van het jaar 1871 keerden enkele Vlaamse geneesheren met de trein terug na een les in de polikliniek van Dr. Jahr, Laekensestraat in Brussel. Na een voorstel van Dr. De Keghel, besloten ze een Medische Homeopathische Vereniging op te richten waar de homeopathische geneesheren, net zoals de Allopathische Medische Vereniging, zich samen zouden kunnen bijscholen door het aanbrengen van interessante gevallen en wederzijdse raadgevingen. Dr. Van Ootegem, Dr. Prosper Schepens, Dr. Lados en Dr. De Keghel namen deel aan dit besluit. Ieder nam de taak op zich om een collega uit Gent of andere omstreken te verwittigen van de geplande datum voor de eerste vergadering voor de oprichting van de nieuwe vereniging.
Elke aanwezige uitte zijn verwondering en spijt over de afwezigheid van de Dr. Gustave Van den Berghe, de bekendste homeopaat uit Gent. Dr. Van Peene was verantwoordelijk voor zijn verwittiging, maar hij had het vergeten. Dr. De Keghel nam de taak op zich om dit euvel te verhelpen, maar ondanks zijn aandringen, weigerde Dr. Van den Berghe zijn medewerking.
De nieuwe vereniging werd opgericht onder de naam "Cercle Médical Homéopathique des Flandres". Dr. Dumont werd voorzitter en Dr. De Keghel secretaris.
Een ontwerp van reglement, geschreven door de secretaris, werd aanvaard. Het omvatte volgende voorzieningen: de vergaderingen zijn trimestrieel en de vereniging telt:
De titel van effectief lid werd gegeven aan elk corresponderend lid dat zich verdienstelijk had gemaakt met het werken voor de vereniging en door zijn aanwezigheid tijdens de zittingen.
De titel van honorair lid was gereserveerd voor ieder die zich buiten het medisch corps verdienstelijk had gemaakt door zijn toewijding aan de homeopathie.
Nieuwe leden kwamen uit gans Vlaanderen maar ook uit andere plaatsen van het land. We kunnen de volgende personen vernoemen: Dr. Loosvelt uit Tielt, Dr. Bogaerts uit Thielrode, Dr. De Cooman uit Oosterzele, Dr. Elewaut uit Haasdonck, Dr. Van den Stappele uit Dendermonde, Dr. Soenens en Dr. Victor Gailliard uit Kortrijk, Dr. Amand de Gavere en Dr. Dobbelaere uit Brugge, Dr. Dugniolle, Dr. Martiny, Dr. Mersch en Dr. Nyssens uit Brussel, Dr. Lambreghts, Dr. Schmitz en Dr. Van den Heuvel uit Antwerpen, Dr. Bernard en Dr. Criquelion uit Bergen, Dr. Samuel Van den Berghe uit Gent, dierenarts Mans uit Brussel, de apothekers Seutin en Van Berkekaere uit Brussel en Dwelshauvers uit Gent.
De verslagen van de zittingen werden gepubliceerd in de "Revue Belge d'Homéopathie".
Na de dood van Dr. Dumont werd Dr. Stockman voorzitter. In 1874, tijdens de maand april werd er een banket georganiseerd in Gent ter ere van de verjaardag van de geboorte van Hahnemann. Het banket werd gehonoreerd door de aanwezigheid van Dr. Jahr. Hij werd benoemd tot erevoorzitter van de vereniging. Uit de rede met dankbetuigingen van Dr. Jahr onthouden we de woorden van Hahnemann tijdens een banket waarop ook Jahr aanwezig was:
"Ce n'est pas l'admiration que je demande à la prostérité, je demande seulement son amour."
Uit de tijdens deze zitting voorgestelde casuïstiek, vernoemen we de genezing van een geval van meningitis door Dr. Loosevelt en de genezing met jodium van een geval van kropgezwel door de Dr. Schepens.
Na de dood van de Dr. Stockman in maart 1878, vervulde Dr. Dobbelaere de functie van voorzitter. De geschiedenis van de "Cercle Médical Homéopathique des Flandres" bevindt zich in de verslagen van de "Revue Homéopathique Belge".
Van de negen geneesheren die aanwezig waren op de eerste vergadering, kwam alleen Dr. Lados, zoon van de professor met dezelfde naam, niet meer opdagen. Een andere geneesheer, Dr. Van Peene gaf het praktiseren van homeopathie op na het overlijden van Dr. Nobele, geneesheer in de staatsgevangenis, dit na drie jaar actieve deelname aan de werken van de "Cercle" en na vele keren te hebben uitgeblonken door het schrijven van zeer interessante communiqués voor de "Revue Homéopathique". De plaats van geneesheer in de gevangenis was een gegeerde positie voor Dr. Van Peene. Hij kreeg de plaats door machtige hulp van het ministerie. In ruil daarvoor moest hij echter de homeopathie opgeven. Zijn vroegere overtuigingen moeten onwrikbaar geleken hebben!
Toen hij op een dag geïnterpelleerd werd of hij naar een belangrijke vergadering ging, antwoordde hij: "L'homéopathie, je ne connais pas cela". Deze ontkenning vindt misschien zijn reden in het feit dat Dr. Van Peene een concurrent was van Dr. Gustave Van den Berghe, van wie de medische kennis en de praktische ervaring in de homeopathie ver superieur waren. Zulke ontkenningen zijn heel zelden; daarom is het belangrijk de redenen ervan weer te geven.
In 1878, in het nummer van april van de "Revue Homéopathique Belge", werd er een hommage gepubliceerd ter nagedachtenis van de Dr. Stockman. In hetzelfde jaar vond er een memorabele discussie plaats over de behandeling van longziekte waaraan Dr. Jousset van Parijs, Dr. Kafka uit Praag, Dr. Goulon van Weimar en Dr. De Keghel deelnamen.
In juli 1879 werd de "Cercle" opnieuw geconfronteerd met twee petitieprojecten aan het ministerie betreffende het onderwijs van de homeopathie in de Rijksuniversiteiten. De ene petitie kwam van de "Société Belge d'Homéopathie" (Gaillard groep) en een andere van de "Association Centrale des Homéopathes Belges" (Martiny groep). De leden van de "Cercle" besloten unaniem Dr. Martiny, Dr. Bernard en Dr. Seutin te steunen en besloten eveneens tot de stopzetting van de verslagen van de zittingen van de "Cercle" in de "Revue". Dr. Van den Neuker stelde een plenaire vergadering voor met al de homeopaten uit Brussel. Dit voorstel werd afgewezen door de "Association Centrale de Homéopathes Belges".
Van 1878 tot 1880 werden de verslagen van de "Cercle Médical Homéopathique des Flandres" gepubliceerd in de krant "Homéopathie Militante". In februari 1880 werd er geprotesteerd tegen de voorzitter van de "Fédération Médicale Belge" voor de gebruikte termen in het rapport van Dr. Thomas, termen die negatief geacht werden voor de homeopaten. Door de stopzetting van de publicatie van de krant "L'Homéopathie Militante" werden de verslagen van de "Cercle" niet meer gepubliceerd tot de komst van de krant "L'Union Homéopathique" van Dr. Schmitz in 1886.
In 1882, tijdens een herdenkingsbanket ter gelegenheid van de verjaardag van Hahnemann werd Dr. Gustave Van den Berghe tot lid van de "Cercle" benoemd.
In januari 1883 vond er een discussie plaats over de isopathische behandeling met betrekking tot een geval van Dr. Soenens: de genezing van een kankergezwel door een tweede centesimale oplossing van de kankervloeistof genomen uit het gezwel van de patiënt zelf.
In 1885 bood men een banket aan voor Dr. De Moor ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van zijn geneesheercarrière.
In 1887 werd Dr. Dobbelaere benoemd tot erevoorzitter en Dr. Gustave Van den Berghe tot voorzitter. Sinds enkele tijd bekleedde hij al die functie door de ziekte van Dr. Van de Neucker.
In januari 1888 werd er een petitie gestuurd naar de Kamer om de verplichting te annuleren dat de geneesheren en homeopathische apothekers een allopatische apotheek moeten bezitten. In oktober van hetzelfde jaar publiceerde men de begrafenisrede ter nagedachtenis van Dr. Dobbelaere.
In januari 1889 werd Dr. De Moor tot erevoorzitter benoemd.
De stopzetting van de publicatie van "Union Homéopathique" in 1892 veroorzaakte een nieuwe onderbreking van de publicatie van de werken van de "Cercle" tot in 1894, jaar van uitgave van de "Journal Belge d'Homéopathie" die een orgaan van de "Cercle' bleef en zich de werken van de "Cercle" zag toevertrouwd.
Dr. De Keghel bleef secretaris van de "Cercle" tot in 1879. Hij werd opgeroepen voor het voorzitterschap tot in 1903. Ondanks het vele aandringen verliet Dr. De Keghel zijn plaats en Dr. Prosper Schepens zat de "Société" voor tot aan zijn dood einde 1908.
In 1909 werd Dr. Joseph De Cooman van Brugge unaniem verkozen tot voorzitter van de "Cercle". Het proselitisme is de eigenheid van zijn persoonlijkheid. Hij was een modelvoorzitter aan wie de herinnering levend blijft. Dankzij zijn overredende welsprekendheid, vervulde hij zijn taak met brio in elke omstandigheid!
Men herinnert zich nog de magistrale manier waarop hij de vijftigste verjaardag voorzat van de diploma-uitreiking van Dr. De Keghel, erevoorzitter in die periode.
Tijdens een zitting van de "Conseil Homéopathique International" te Gent in augustus 1913 werd de hoop teleurgesteld, die buitenlandse collegae uitdrukten, om nog lang een dergelijke fijne persoonlijkheid aan het hoofd te hebben, die tact kon combineren met energie en de charme van het woord aan inzicht.
Dr. De Cooman, de man met een hart en de vurige patriot, kon de opeenvolgende ongelukken die ons land in 1914 troffen, niet meer verdragen. Hij stierf door hersenbloeding in december van hetzelfde jaar.
Eén van de meest opzienbarende zittingen van de "Cercle" was die van de 14de juni 1914. Men had het er over colloïden: dankzij de ultramicroscoop was het mogelijk het bewijs te leveren van een materiële aanwezigheid van de actieve substantie in de oplossing.
Een twaalftal geneesheren allopaten vereerden deze zitting met hun aanwezigheid en verstopten hun interesse en evenmin hun dankbetuigingen voor deze uitnodiging. Maar de homeopaten konden zich niet inbeelden dat die fantastische zitting, gevolgd door een hartelijke receptie voor de sprekers M. Lancien en Braudy en zijn promotor de admiraal Nelson de Vasconcellos e Almeida, een treurig einde kende en dat ze hun werkzaamheden gedurende vijf jaren oorlog moesten stopzetten.
Na de oorlog, in januari 1920, woonden de voorstanders van Hahnemann de omvorming van de "Cercle" in de "Société Belge d'Homéopathie" bij.